Calaazar, ή Λεϊσμανίωση

Η λεϊσμανίωση ή calaazar, είναι μια παρασιτική νόσος,
η οποία οφείλεται στο παράσιτο, Leishmania infantum.
Επηρεάζει κυρίως τους σκύλους και σε πολύ μικρότερο βαθμό τις γάτες.
Το παράσιτο μεταδίδεται με το τσίμπημα των μολυσμένων σκνιπών και δεν μπορεί να μεταδοθεί,
ούτε από σκύλο σε σκύλο, ούτε από σκύλο σε άνθρωπο.
Η Leishmania, παρασιτεί στα ερυθρά αιμοσφαίρια
του αίματος, τα οποία και καταστρέφει κατά τον πολλαπλασιασμό της,
με πολύ σοβαρές συνέπειες για τον οργανισμό.
Όπως γίνεται αντιληπτό, λόγω κλίματος και τοπογραφίας, περιοχές όπως το Κερατσίνι
και η Δραπετσώνα,παρουσιάζουν αυξημένα κρούσματα της νόσου
και ιδιαίτερα περιοχές όπως η Σαλαμίνα ή το Πέραμα,
θεωρούνται περιοχές υψηλού κινδύνου, για τα ζώα που διαμένουν σε αυτές.

Συμπτώματα: Δυστυχώς η λεϊσμανίωση,
δεν έχει κάποια χαρακτηριστικά συμπτώματα.
Μπορεί να εμφανιστεί,
με μια ευρεία γκάμα κλινικών συμπτωμάτων, όπως ανορεξία, αδιαθεσία, ξηροδερμία, επίσταξη (ρινική αιμορραγία),
ονυχογρύπωση, περιοφθάλμια αλωπεκία (χάσιμο τριχώματος γύρω από τα μάτια) και άλλα.
Διάγνωση: Η τελική διάγνωση της νόσου, μπορεί να γίνει μόνο με ειδικό ορολογικό test.
Θεραπεία: Η θεραπεία της νόσου, βασίζεται σε ειδική λεϊσμανιοκτόνο και λεϊσμανιωστατική αγωγή.
Η επιτυχία της βασίζεται κυρίως, σε ποιο στάδιο της νόσου θα προσκομιστεί το ζώο στο κτηνιατρείο,
καθώς και από την κατάσταση των νεφρών του ζώου.
Πρόληψη: Σε ασθένειες όπως η λεϊσμανίωση, η πρόληψη είναι πιο σημαντική και από την θεραπεία.
Το σημαντικότερο κομμάτι της πρόληψης, αποτελεί το εμβόλιο,
το οποίο εφαρμόζεται στην χώρα μας εδώ και 5 χρόνια με αρκετά καλά αποτελέσματα.
Παράλληλα με το εμβόλιο όμως, μεγάλη σημασία έχει η χρήση αμπουλών τελευταίας γενιάς,
οι οποίες προστατεύουν και από την σκνίπα, η χρήση παρασιτοαποθητικών κολλάρων
τα οποία περιέχουν δελταμεθρύνη, καθώς και το ψέκασμα με spray τα οποία περιέχουν σιτρονέλα, στη ράχη του ζώου, μετά τις 7 το απόγευμα.